حضرت آیت الله ممدوح اراکی (پیرحسینلو) در روستای سمقاور از توابع بزچلو بدنیا آمد،پدرش مرحوم غلامعلی پیرحسینلو کشاورزی فعال و مردی رئوف بود که دارای زمینهای کشاورزی فراوان و باغات زیاد بود ، چون مرحوم غلامعلی مردی بسیار دیندار و علاقمند به علوم دینی بود از همان ابتدای کودکی تنها پسرش را برای تحصیل علوم دینی به حوزه علمیه اراک(سپهسالار) آورد و بار غم تنهایی و دوری از فرزند را به جان خرید تا فرزندش بتواند به تحصیلات دینی بپردازد.

آیت الله ممدوح اراکی در همان ابتدای ورود به حوزه علمیه با حضرت امام خمینی آشنا گردیده و در یک حجره مشترک با ایشان به گذراندن دوران تحصیل مشغول شد.و دوستی ایشان با امام تا حدی رسید که چندین بار در دوران نوجوانی با حضرت امام به منزل ایشان در شهرستان خمین رفتند .پس از گذراندن دوره های مقدماتی در حوزه علمیه اراک برای گذراندن دوره های عالی فقه و اصول رهسپار شهر قم گردیدند و علوم تکمیلی را در محضر اساتیدی همچون حضرت آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائری به پایان رسانده و از اساتید زمان شدند.در طی مدت تحصیل بارها از طرف حضرت آیت الله حائری مورد تشویق و ترغیب قرار گرفتند.پس از آن به دستور حضرت آیت الله حائری در حوزه علمیه قم مشغول تدریس گردیدند.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی بارها برای دیدار حضرت امام خمینی از قم به شهر تهران عازم گردیدند و هر بار پس از ملاقات با ایشان امام از ایشان خواستند تا در امور حکومتی وارد شوند لیکن ایشان بدلیل کهولت سن و دلایل دیگر هر بار خود را معذور نمودند.امام خمینی همیشه از ایشان با لفظ یار قدیمی یاد می فرمودند.

البته ایشان در دوران تحصیل و حتی بعد از آن هیچگاه زادگاه و مردم زادگاه خود را فراموش ننموده و هر سال در ایام بهار و تابستان چندین بار به سمقاور سفر می نمود تا جاییکه مردم منطقه بزچلو  تقریبا تمام مسائل شرعی خود را از ایشان تقلید می نمودند و تقریبا تمام عقود اسلامی خود را در زمان حضور ایشان در سمقاور و با کسب اجازه از ایشان  انجام می دادند.

ایشان در شهر قم زندگی بسیار ساده و محقری داشتند و تمام زمینهای پدری خود را که در روستای سمقاور داشتند بدون هیچگونه چشم داشتی به مردم روستای سمقاور واگذار نمودند در روستا هم همان منزل پدری خود را برای زمانهای مراجعت نگهداری می کردند و شاید به جرات بتوان گفت که در طول عمر خود یک خشت به بنای آن اضافه نکردند و هر وقت دلیل آن از ایشان پرس و جو میشد می فرمودند خدا کند که زندگی آخرتمان ویرانه نباشد و گرنه در این دنیای گذرا هر چه که داشته باشیم فانی است.

از تالیفات آن مرحوم کتابهای الهدایا و غفران در امامت می باشد که در لینکهای ای وبلاگ آدرس آنها قرار داده شده است.

زندگی پر برکت ایشان سراسر نور بود و خدمت و حاصل حدود هفتاد و اندی سال عمر پر برکتش سه فرزند پسر و چهار فرزند دختر بود.

مرحوم دکتر عباسعلی داخواه - مرحوم مهندس مصطفی ممدوح - مرحوم مهندس حسین ممدوح که هر سه از دلسوزان جامعه و مردم بودند و تا لحظه آخر عمر خود در جهت اعتلای علمی و معیشتی مردم ایران تلاشهای زیادی انجام دادند سه فرزند ذکور ایشان بودند.

دکتر احمد دادخواه فرزند آقای دکتر عباسعلی دادخواه نوه مرحوم آیت الله ممدوح می باشد که در زمینه های علمی و اخلاقی از سرآمد دوران خود است.